Alison Martis

Dit moet de eerste woorden zijn bij de opname van vluchtelingen in Vlaardingen: ‘Hallo en welkom’. Vaak vergeten we in welke situatie wij als Nederlander ooit zaten. Of zijn we de oorlog al vergeten?

Zullen we u verder helpen meneer of mevrouw? Dat moet de boodschap zijn aan de vluchtelingen. Want ieder vluchteling die binnen komt, zal met een achterstand binnenkomen en als ‘goede’ gastheren mogen wij ze verwelkomen op een gepaste manier. En omdat ik niet naïef ben zal ik ze ook mijn normen en waarden leren. Hoe ga je om met een vrouw? Hoe ga je om met homo’s, lesbiennes et cetera? Wat zijn de regels, die we hanteren aangaande onze vrijheid en het uiten van mening in vrijheid?

We moeten deze dingen aan onze nieuwe gasten leren, zodat zij niet in situaties komen waar zij totaal geen weet van hebben. Dus onze instructies moeten duidelijk zijn. Maar ook ruimhartig omdat zij ook met hun eigen mening en geloof binnenkomt.

Het is een win/win situatie als wij van te voren dingen uitleggen. En niet achteraf. Want dat heeft geen enkele zin. En als Vlaardingers moeten wij ons realiseren dat wij met die mensen moeten leven en dat ze ook welkom zijn om te blijven. Hier in onze ‘Haring’ stad.

Als we dat niet kunnen, dan hebben we gefaald als bewoners van deze stad. Want je kunt niet iets prediken en het niet hanteren, want dat zal een ramp zijn voor je credibiliteit.

Ik denk dat we een heel eind zouden komen met: ‘Hallo en welkom’.